Nederlandse kerken worden kleiner en soms verdwijnen ze helemaal. Dat is het slechte nieuws.

Tegelijkertijd is een groeiende stroom van migranten uit allerlei landen bezig gemeenschappen te vormen en gemeenten te stichten.

Die kerken komen elkaar tegen rond praktische vragen in verband met huisvesting: traditionele kerken hebben ruimte over, migranten zijn ernaar op zoek.

Vier organisaties die met migrantenkerken werken hebben een boekje gemaakt, waarin elf voorbeelden van die zoektocht beschreven worden.

Op 31 mei is het aangeboden aan dr. René de Reuver – de scriba van de Protestantse Kerk Nederland.

De tekst van zijn reactie vindt u hieronder: Hartelijk dank voor de uitnodiging om vanmiddag aanwezig te zijn bij de presentatie van het boek ‘Kerken delen’ en het eerste exemplaar in ontvangst te mogen nemen. Ik ervaar dit als een bijzonder moment. Niet alleen persoonlijk, maar ook voor de Protestantse Kerk in Nederland, en breder voor het geheel van de christelijke kerk in Nederland. Dit boek markeert de verandering die de christenheid ook in ons land ondergaat. Al decennia lang is het duidelijk dat het centrum van de wereldkerk verschuift van het noorden naar het zuiden, en van Europa naar Afrika en Azië.

Kort geleden nam ik deel aan de Assemblee van de Lutherse Wereld Federatie. 500 Jaar na de start van de Reformatie werd deze niet in Europa, Duitsland, werd gehouden maar in Namibië. Een land met een enorme Lutherse Kerk. Tijdens deze assemblee werd een nieuwe voorzitter gekozen uit een van de grootste Lutherse kerken, die van Nigeria. De Reformatie, laat staan het christelijke geloof en de kerk is geen Europese aangelegenheid – al associëren sommigen in bepaalde culturen het met de westerse cultuur – maar een mondiale beweging. Zondag vieren we het Pinksterfeest.

Het feest van de uitstorting van de Geest die alle talen spreekt zodat ieder in haar en zijn eigen taal kan horen over de grote daden van God. De kerk is van alle tijden en plaatsen, omdat de God van Israël van alle tijden, plaatsen is en Jezus de Heer der wereld is. De komst van de vele nieuwe Nederlanders betekent niet alleen veel voor onze samenleving maar evenzeer voor onze kerk. Velen van hen zijn christen.

Zij illustreren het mondiale karakter van de kerk. Geven de kerk in Nederland meer kleur en bepalen haar bij haar katholieke – de wereld- en alle culturen omvattende identiteit. Ik ervaar hun, uw, komst als een uitdagend geschenk van God aan de Nederlandse kerken om ook in de Nederlandse context samen veelkleurige kerk van Christus te zijn. Dat dit alles consequenties heeft is duidelijk. De meest ingrijpende is wat mij betreft de vraag om elkaar als broeders en zusters, over en weer, te aanvaarden als geschenk van God. Met alle culturele en historische diversiteit eenheid in Christus vraagt om delen. Delen van geloof, van vreugde, van traditie, van zorg en nood, van hoop en perspectief, van liefde en zorg. En… van gebouwen. De elf voorbeelden die in het boek worden beschreven zijn wat mij betreft een mooi allereerste begin.

Ik hoop van harte dat ze veel (protestantse) gemeenten stimuleren om als broeders en zusters te delen wat God ons gegeven heeft. Immers – naar het woord van Efeze 3 – alleen samen met alle heiligen kunnen we iets vatten en zichtbaar maken van de grootheid van Gods liefde. Onze samenleving worstelt met de integratie van de vele nieuwe Nederlanders. Sommigen doen het voorkomen alsof nieuwkomers de zgn joods-christelijke cultuur bedreigen. Ik ervaar het als een grote uitdaging, en getuigenis in onze tijd en cultuur, om elkaar als geschenk van God te ontvangen. En te delen wat God een ieder van ons gegeven heeft, onze kerkgebouwen incluis.

Ik hoop daarom van harte dat dit boek een stimulans is voor verder en intensiever delen van kerken. Om zo samen steeds meer te vatten van de diepte van Gods liefde en van de grootheid van onze Heer en Heiland! ds. René de Reuver scriba Protestantse Kerk in Nederland

Laat een reactie achter